Ik sleep door het leven en bedel om kracht
Ik tast met mijn ogen dicht, als een schaduw in de nacht
De stad lijkt te zuchten, de straten zijn moe
Uw hand draagt mij elke dag, maar ik weet niet waar naar toe
Ik leef als een koning, want mij ontbreekt niets
Toch knaagt het vanbinnen en mist er steeds weer iets
Geef mij weer richting en houdt mij maar vast
Ik geef U mijn tranen en ik geef U mijn last
Draag mij, raak mij, blijf in deze nacht
Ik wil niet zwerven, ik wil niet leven in de ruis
Leid mij, bevrijd mij, houd bij mij de wacht
U bent mijn meester, U bent het centrum van mijn huis
