Waar ben je? Waar sta je?
Waar gaat jouw reis naar toe?
Het afscheid, de afstand
Was jij Mijn vriendschap moe?
De vrijheid, de rijkdom
En een leven vol hebzucht en haast
Ik mis je, Ik zoek je
Want jouw plaats aan Mijn tafel blijft leeg
Kom terug naar huis
Kom in Mijn armen
Ik heb een maaltijd voor je aangericht
Kom terug naar huis
Laat Mij je verwarmen
Jij bent geliefd, mijn kind
Ik sta op de uitkijk
Ik verlang zo naar de dag
Dat ondanks de afstand
Ik jou omhelzen mag
Oh geen hart is te smerig
Geen verhaal is te heftig voor Mij
Vergeving en vrede
Liggen als een nieuw kleed voor je klaar
En hij stond op en keerde naar zijn vader terug
En toen hij nog veraf was, zag zijn vader hem en werd met ontferming bewogen
En hij liep hem tegemoet, viel hem om de hals, en kuste hem
En de zoon zei tot hem: vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en voor u
Ik ben het niet meer waard uw zoon te wezen
Maar zijn vader zei tot zijn slaven: breng vlug het beste kleed hier
En trek het hem aan en doe hem een ring aan zijn hand en schoenen aan zijn voeten
Want mijn zoon hier was dood en is weer levend geworden
Hij was verloren en is gevonden
Kom terug naar huis
Oh stap in het leven
Ik schenk vergeving in het brood en de wijn
Kom terug naar huis
Laat Mij je omgeven
Laat Mij jouw Vader zijn
Ik wil dichtbij je zijn
