Ik denk steeds aan de tijd dat Jezus sprak in een vissersboot
Ik zie nog hoe hij bad en ons liet eten van levend brood
En in een tijd vol leugens heeft hij duizenden aangeraakt
O maar nu, lijkt het anders
Het zonlicht is verdwenen
De zekerheid heeft voor twijfel plaatsgemaakt
We zitten hier en voelen dat ons hart nu gebroken is
Beleven duizend keer ’t moment dat hij doorstoken is
Wijn en brood en alles wat hij zei lijkt nu waardeloos
En op de dag dat hij sterven moest
Bleven wij in onze wanhoop staan
Wie verstaat het lijden dat hij koos
Kom terug
En schijn in ons leven
Kom terug
En verzacht opnieuw de pijn
Kom terug
Dat Uw werk niet verloren gaat
Nu alles zo koud en zinloos lijkt
Hij was een Lam geslacht dat zo onschuldig geleden heeft
En met de dood gestraft tot in het einde gebeden heeft
Er was alleen de haat, de blinde woede, de eenzaamheid
Toen was het stil
Verslagen, de leegte grijpt zich vast in ons bestaan
Zie de mens, wij wilden Hem niet kwijt
