Ik jaag door het leven
Met een onrust in mijn kop
Want het gras is altijd groener
Bij die ander verderop
Ik jaag door het leven
Want ik leg de lat te hoog
Mijn hoofd vol idealen
Want de afstand is te groot!
Refrein:
Wanneer ben ik tevreden
Oh, wanneer heb ik genoeg
Wanneer wil ik eens rusten
van mijn eindeloos gezwoeg
Wanneer wil ik aanvaarden
Dat ik kostbaar ben van waarde
Gewoon zoals ik ben!!
Deze dolgedraaide maatschappij
Is presteren dat wat telt
Wie heeft de mooiste praatjes?
Wie heeft het meeste geld?
Soms kijk ik om me heen
En voel de eenzaamheid en pijn
Want dan wil ik iemand wezen
Die ik nooit zou kunnen zijn!!
Refrein:
Wanneer ben ik tevreden
Oh, wanneer heb ik genoeg
Wanneer wil ik eens rusten
van mijn eindeloos gezwoeg
Wanneer wil ik aanvaarden
Dat ik kostbaar ben van waarde
Leer mij danken voor het zonlicht
voor de bloemen in de wind
heel eenvoudig vol vertrouwen als een kind!
Refrein:
Wanneer ben ik tevreden
Oh, wanneer heb ik genoeg
Wanneer wil ik eens rusten
van mijn eindeloos gezwoeg
Wanneer wil ik aanvaarden
Dat ik kostbaar ben van waarde
Gewoon zoals ik ben!!